در یک اقدام انتحاری، همه‌ی وبلاگهای گودرم و همه‌ی وبلاگهای بغل وبلاگم رو حذف کردم*. خیلی وقت بود که دنبال یه راهی بودم که وقت کمتری بذارم براشون ولی زورم به خودم نمی‌رسید. هف‌هشتا راه مختلف رو امتحان کردم، جواب نداد. یعنی هیچ معیاری برای حذف بعضیهاشون پیدا نکردم که مجبور نشم براش تبصره درست کنم. در نتیجه به روش همیشگیم همه‌شو ریختم دور. حالا لابد خوباشو یکی‌یکی دوباره پیدا می‌کنم و اضافه می‌شن.* جز مال خودم و مریم.
پ.ن. تصمیم گرفتم روزی حداکثر یه‌دونه به لیستم اضافه کنم.
۴ نظر:
يعني ما حالا بايد بشينيم اينجا تو نوبت ؟
شرمنده‌ام به خاطر این رفتار ضداجتماعیم.
یعنی واقعاً شوووکه شدم از این همه شباهت در فک کردن به یه چیزی اونم در یک زمان! شوکه, منم همه اش به این فکر می کردم یه ده روزی بود, دقیقاً به اینکه همه رو حذف کنم بعد یکی یکی اضافه کنم لینک ها رو, دقیقاً روزی یکی. اما پریروز که حذفشون که کردم دیدم اصلاً وبلاگ ندارم بخونم که.
بعد یه دفعه ای هفت هشتایی رو که آدرس شون رو رو حفظ بودم و از قدیم که بلاگ می خوندم توی لیست خوندنم بود اضافه کردم.
یعنی می خوام بگم نشد که اون روزی یکی بشه. حالا حسودیم شد که تو تونستی همون کار رو کنی. یعنی همون روزی یکی. بعید نیست از چشم و هم چشمی همین کار رو کنم. یعنی برم دوباره همه شون رو دیلیت کنم و از فردا روزی یکی بذارم.
چقدر جالب. حالا که این‌جور شد، سهمیه‌ی فردای وبلاگم رو می‌دم به تو. :)
ارسال یک نظر