۱۳۸۷-۱۱-۰۵

ته‌کشیدن عشق

اینو اول به عنوان نظر برای این نوشته‌ی پرستو گذاشتم، بعدش فکر کردم اینجا هم می‌ذارمش.

برای من ته‌کشیدن عشق به شغلم*، اولین بار حدودای سال 80 اتفاق افتاد و از اون به بعد دیگه رابطه‌ام باهاش هیچ‌وقت ترمیم نشد. یه نگاه کوچولو به کارنامه‌ی کاریم هم تفاوت فاحش بین کیفیت کارم قبل و بعد از اون موقع رو نشون می‌ده. از اون موقع به بعد شغلهای مختلفی رو تجربه کردم، ولی افسون عشق اول همیشه برم گردونده سرجایی که بودم.

شاید این‌بار با توجه به این‌که چیزهای خیلی زیاد دیگه‌ای هم توی زندگیم عوض شده، بشه برای همیشه ولش کرد یا حداقلش اینه که می‌شه تا وقتی که زمان عمل کردن برسه، با خیال خیانت خوش بود.

*منظور شغل دانشگاهیه. نه رشته‌ی تحصیلی و شغلهای دیگه‌ی مربوط به اون.

۲ نظر:

ناشناس گفت...

rast migi.avalin shoghli ke ashegheshi hichvaght azat joda nemisheh.

کاساندرا گفت...

ممنون از نظر.